تاثیر حفاظ های نانوذرات تنگستن در کاهش دز حاصل از اشعهx در رادیوگرافی به روش مونت کارلو

هدف از حفاظ سازی در برابر اشعه، محدود کردن میزان تابش رسیده به افراد عادی و پرتو کاران تا یک مقدار قابل قبول است. در رادیولوژی سرب همواره به عنوان یک انتخاب سنتی برای حفاظ گذاری مطرح بوده است. این در حالی است که اخیرًا با توجه به سمیت قابل توجه سرب، بحث لزوم گذار از حفاظ های سربی به حفاظ های عاری از سرب توسط دانشمندان مطرح شده است. از میان این مواد تنگستن به خاطر عدد اتمی و چگالی بالای آن و همچنین نقطه ی ذوب بالایی (c o3387 ) که دارد و نیز سمیت کمتر و انعطاف پذیری خوب نسبت به سرب برای حفاظ سازی هسته ای برتری یافته است. کد mcnp، کد چند منظوره ای است که محاسبات خود را بوسیله شبیه سازی تاریخچه ذرات از لحظه تولد تا مرگ آن ها بر اساس روش مونت کارلو انجام می دهد. در این رساله به کمک کد mcnpx مقدار دز تضعیف شده حاصل از اشعه x در دستگاه رادیولوژی به وسیله شبیه سازی حفاظ های نانو ذرات تنگستن محاسبه شده است. بدین منظور غلظت های 20، 30 و40 درصد از نانوذرات تنگستن را باپلیمری مناسب شبیه سازی نموده و تضعیف اشعه دستگاه رادیولوژی را تحت طیف های پیوستهkv 50، 70، 90 و110 با یکدیگر مقایسه شده است.